Ο τωρινός άνθρωπος μου φαντάζει σαν ένα Δάσος με δένδρα εν ανισορροπία ισορροπούντα, πέτρινα, απρόσωπα και μοναχικά. Αυτό είναι το συγκεκριμένο έργο στην πλήρη του ανάπτυξη…θα δούμε

Διονύσης Γερολυμάτος

Κατηγορίες : Συμπόσια | Κόνιτσα 

Ονειρευόμαστε και δουλεύουμε σ΄έναν κόσμο…για έναν κόσμο που δεν θ΄αφήσει ίχνος. Κραυγές από παντού για τα αναρίθμητα και αναπάντητα “γιατί”. Αυτά που ο ασεβής κανόνας που φεύγει κι αφήνει πίσω του. Τούτο είναι το έργο μου.

Διονύσιος Γερολυμάτος

Συμπόσιο γλυπτικής, Γιάννενα 1996

Γλύπτης : Διονύσης Γερολυμάτος

Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Κατηγορίες : Συμπόσια | Γιάννενα 

Μνημείο προς τιμήν των θυμάτων της 29ης Σεπτεμβρίου 1944

 Έτος : 1991                                             

Θέση : Κηφισού και Ιερά οδός ( Αιγάλεω )

Γλύπτης : Διονύσιος Γερολυμάτος

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Κατηγορίες : Δημόσιος χώρος | Αιγάλεω 

Το έργο είναι δουλεμένο με τον τρόπο που δημιουργεί την αίσθηση των δύο όγκων. Ο ένας σκληρός και κάπως ακατέργαστος και ο άλλος λείος που περιτυλίγει τον πρώτο.
Με τον τρόπο αυτό γίνεται μία αντίθεση των δύο αυτών όγκων με διαφορετική υφή. Προσπάθησα να δώσω με αυτήν την σύνθεση μέσα από την αντίθεση, την ενότητα που μπορούν να έχουν αυτά τα δύο στοιχεία.
Πέρα από την οπτική εικόνα που μπορεί να διαβάζεται, από την αντίθεση και την συνύπαρξη αυτών των δύο στοιχείων, δοσμένη μέσα από την εικαστική γλώσσα των γραμμών και σχημάτων , κρύβεται ένα παράπονο και μια διαμαρτυρία. Ήθελα να δώσω την ανάγκη που έχουμε όλοι μας από μια φροντίδα, μια προστασία και αγάπη.
Μερικοί αυτά τα ψάχνουν στους φίλους τους, στην οικογένεια, στην ερωμένη ή ερωμένο που έφυγε και σκέφτονται για την επόμενη αγάπη εάν θα υπάρξει.
Εμείς τα ζητάμε από κάποιους και κάποιοι άλλοι από εμάς. Είναι και πολλοί άλλοι που τα στερούνται και τα ψάχνουν στην πατρίδα. Στην Ελλάδα.

Βασίλης Βασίλη

Συμπόσιο γλυπτικής, Κόνιτσα 1995

Γλύπτης : Βασίλης Βασίλη ( 1964 – )

Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

του δήμου Κόνιτσας και έγιναν από τους :

Στεφ. Πάσχο, Γ. Λάμπρου και Χαρ. Ράπτη.

Κατηγορίες : Συμπόσια | Κόνιτσα 

Συμπόσιο γλυπτικής, Γιάννενα 1-31 Αυγούστου 1996

Συμπόσιο γλυπτικής, Γιάννενα 1996

Γλύπτης : Βασίλης Βασίλη ( 1964 – )

Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Το έργο είναι ένα σύμπλεγμα δύο γεωμετρικών στοιχείων. Τα δύο αυτά στοιχεία πλέκονται μεταξύ τους και διακρίνονται από την διαφορετική υφή. Είναι ερωτική η σχέση μεταξύ τους ή το ένα στραγγαλίζεται από το άλλο;

Bασίλης Bασίλη

Κατηγορίες : Συμπόσια | Γιάννενα

Κατηγορίες : Συμπόσια | Κόνιτσα 

 Συμπόσιο γλυπτικής, Γιάννενα 1996

 Γλύπτης : Χρήστος Ρηγανάς ( 1944 – )

 Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Η πρόσκληση "πρόκληση" για το συμπόσιο Γλυπτικής των Ιωαννίνων, μου έθεσε μια κυρίαρχη εικόνα, την εικόνα της λίμνης, η οποία, στοιχείο άμεσα ταυτισμένο με την ζωή, το είναι της πόλης, η “ζωή της”. Βιότοπος αποδημητικών και όχι μόνο, Σ΄αυτή, στις όχθες της, στα νερά της, μέσα από κοπιαστικό ταξίδι ξεκουράζονται πλήθος πουλιών. Σ΄αυτή ξεκουράζονται ποικιλοτρόπως οι πολίτες της πόλης, οι επισκέπτες της,, σ΄αυτή ξεκουράζεται κάθε τι κουρασμένο, εμείς οι γλύπτες μετά το πέρας της δουλειάς. Αυτές οι σκέψεις, ίσως είναι πηγή ερεθισμού για το έργο που δούλεψα στις “φάσεις” προπλασμού και “εκτέλεσης”. Προσπάθησα να κάνω ένα πουλί την στιγμή επαφής του με την λίμνη, να απολαμβάνει την ηρεμία. Το όλο έργο μια φόρμα. Η τρύπα που διαπερνά τον όγκο αφήνει τον χώρο να λειτουργεί απ΄την λίμνη προς τα έξω και απ΄έξω προς την λίμνη. Το γενικό σχήμα με τα στοιχεία του αφαιρετικά “πειθόμενα” στη γλώσσα της γραφής που χαρακτηρίζει την δουλειά μου, τα επί μέρους σχήματα, μορφοπλαστικά αναφέρονται σε μέλη πουλιών τα οποία “συμπλέκονται” ίσως κατά τον τρόπο που συμβαίνει με το χώρο την στιγμή εκείνη που το πουλί πατά στην όχθη ή το νερό και παίρνει την πρώτη ανάσα ξεκούρασης. Το έργο στο βάθρο παίρνει ίσως την πρώτη ανάσα, αλλά θέλει και να δώσει την πρώτη ανάσα οπτικής ξεκούρασης στον κάθε περιπατητή του μώλου της Κυρά Φροσύνης.

Χ. Ρηγανάς

Κατηγορίες : Συμπόσια | Γιάννενα 

Ζώντας στο χώρο δουλειάς κατ΄αρχήν διαπίστωσα πόσο διαφορετικό είναι το φως από την άλλη Ελλάδα, πιο μαλακό, πιο μυστηριακό και εντέλει πιο ερωτικό καθώς φιλτράρεται μέσα από τα τεράστια δέντρα. Ένα δεύτερο στοιχείο, ειδικά για μένα που μεγάλωσα εδώ, ο χώρος. Φορτισμένος με βιώματα και κλεισμένος με τεράστιους συμπαγείς όγκους, που τόσο μ΄έχουν σημαδέψει στη δουλειά μου. Απέναντι το νησάκι πέρναγα τα καλοκαίρια και η μνήμη της μάνας μου που΄φυγε πολύ νωρίς κι΄αυτή πληθωρική όπως τα βουνά της πατρίδας. Έτσι τα δύο αυτά πράγματα έγιναν ένα, η μάνα μου και ο τόπος που μεγάλωσα και μου δώσαν το ερέθισμα για την ιδέα του έργου που έφτιαξα και τους το αφιερώνω.

Γιώργος Χουλιαράς

 Συμπόσιο γλυπτικής, Γιάννενα 1996

 Γλύπτης : Γιώργος Χουλιαράς ( 1947-)

 Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Οι φωτό είναι προϊόν σάρωσης από το σχετικό βιβλίο του Δήμου Ιωαννίνων και έγιναν από τους Σ.Πάσχο, Ηώ Πάσχου ,Γ.Λάμπρου και Θ.Τζαμαλή.

Κατηγορίες : Συμπόσια | Γιάννενα 

 Συμπόσιο γλυπτικής, Κόνιτσα 1995

 Γλύπτης : Γιώργος Χουλιαράς ( Γιάννενα 1947- )

Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Κατηγορίες : Συμπόσια | Κόνιτσα

 Μνημείο αφιερωμένο στους φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενους του Πανεπιστημίου που αγωνίστηκαν κατά του κατακτητή την περίοδο της κατοχής.

 Έτος : 1991

 Θέση : Συμβολή των οδών Σίνα και Ακαδημίας

 Γλύπτης : Γιώργος Νικολαίδης ( 1924 - 2001 )

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ
 Ο Γιώργος Νικολαίδης μιλά για τα θέματα που εκφράζονται μέσα από τα έργα του και τον τρόπο της ΑΤΕΡΜΟΝΗΣ εξέλιξής τους. ... Video, ΕΡΤ ( 24:50 )

Κατηγορίες : Δημόσιος χώρος | Ιστορικό κέντρο Αθήνας 

 Ανδριάντας Φιλίππου του Β΄
 Έτος : 1988 - 1991
 Θέση : Θεσσαλονίκη ( Λευκός Πύργος )
 Γλύπτης : Γιώργος Νικολαίδης ( 1924 - 2001 )

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Κατηγορίες :  Δημόσιος χώρος | Θεσσαλονίκη 

  Μνημείο δολοφονηθέντων κατά τη διάρκεια της κατοχής

  Έτος : 1992

  Θέση : Κορωπί Αττικής

  Γλύπτρια : Παπακωνσταντίνου Μαίρη ( 1933 – )

Άλλα έργα της γλύπτριας : εδώ

Κατηγορίες : Δημόσιος χώρος | Κορωπί

  Προτομή Πασιθέας Ζουρούδη Σαλιγκάρου

  Έτος : 1999

  Θέση : Χολαργός, Αττικής

  Γλύπτρια : Μαίρη Παπακωνσταντίνου ( 1933 - )

Άλλα έργα της γλύπτριας : εδώ

Κατηγορίες : Δημόσιος χώρος | Χολαργός 

Προτομή του Δομένικου Θεοτοκόπουλου

 Έτος : 1990                                                                                          

Γλύπτης : Κώστας Βαλσάμης ( 1908 – 2003 )

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Ένα άρθρο της γλύπτριας Α.Παπαδοπεράκη για τον Θεοτοκόπουλο.

"Στη βάση της προτομή υπάρχουν τρείς επιγραφές"

Κατηγορίες : Δημόσιος χώρος | Ιστορικό κέντρο Αθήνας 

Προτομή Καλλιρόης Παρρέν ( το γένος Σιγανού εκ Κρήτης )( 1859-1940 )

 Έτος : 1990                                                                                         

 Θέση : α΄Νεκραταφείο Αθήνας

Γλύπτης : Κώστας Βαλσάμης ( 1908 – 2003 )

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Παρρέν Καλλιρρόη ( 1859-1940 ) δημοσιογράφος και συγγραφέας,απο την Κρήτη, η πρώτη

Ελληνίδα φεμινίστρια.

1887,εκδίδει την εφημερίδα των Κυριών.

1890, ιδρύει τη Σχολή της Κυριακής,για τις άπορες γυναίκες και τα κορίτσια της λαικής τάξης.

1895, μαζί με την Ναταλία Σούτσου ιδρύει το άσυλο της Αγίας Αικατερίνης,για τη μόρφωση

απόρων κοριτσιών.

1896, μετέχει στην ίδρυση του Ασύλου Ανιάτων και ιδρύει την ΄Ενωση  Ελληνίδων.

1911, ιδρύει το Λύκειο των Ελληνίδων.

1912, πρωτοστατεί στην ίδρυση του Πατριωτικού Ιδρύματος

-------------

Ο Κώστας Βαλσάμης μιλά για την τέχνη και την ζωή του …Video ( ΕΡΤ )

Κατηγορίες : Ταφική γλυπτική | α΄Νεκροταφείο Αθήνας

Προτομή Γ. Κανδύλη (1913-1995 )

Αρχιτέκτονας και πολεοδόμος από το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν. Σταδιοδρόμησε στη Γαλλία.

Θέση : Πάρκο Ευαγγελισμού, Αθήνα

 Έτος : 1998                                                                                          

 Γλύπτης : Κώστας Καζάκος ( 1949 – )

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Κατηγορίες : Δημόσιος χώρος | Ιστορικό κέντρο Αθήνας 

Ανδριάντας Θεόδωρου Κολοκοτρώνη

Έτος : 1999

Θέση : Δημαρχείο Πειραιάς                                                              

Γλύπτης : Κώστας Καζάκος ( 1949 – )

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Κατηγορίες :  Δημόσιος χώρος | Πειραιάς | 1990-1999

Μνημείο Εθνικής αντίστασης

 Έτος : 1994                                                           

Θέση : Ασπρόπυργος ( Αττικής )

Γλύπτης : Γιώργος Μέγκουλας ( 1955 – )

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Κατηγορίες : Δημόσιος χώρος | Ασπρόπυργος | Εθνική Αντίσταση

Ομπρέλες

 Έτος : 1996                                                                                         

 Θέση : Νέα παραλία ( Φάληρο ) Θεσσαλονίκης

Γλύπτης : Γιώργος Ζογγολόπουλος ( 1903 – 2004 )

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Η όμορφη φωτό ( τραβηγμένη με κινητό Ν80 ) είναι προσφορά του επισκέπτη Γιώργου από

την Θεσσαλονίκη. Τον ευχαριστώ πολύ.

Κατηγορίες :  Δημόσιος χώρος | Θεσσαλονίκη 

"Ομπρέλες"

Έτος : 1996                                                                                         

 Θέση : Φάρος Ψυχικού ( κατοικία του γλύπτη )

Γλύπτης : Γιώργος Ζογγολόπουλος ( 1903 – 2004 )

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Το έργο αυτό δεν είναι πλέον ορατό από τους διερχόμενους την Κηφισίας. Η νέα υπόγεια

    πορεία της λεωφόρου στο σημείο του Φάρου Ψυχικού, σαν να παρέδωσε το γλυπτό στους

     ντόπιους κατοίκους της περιοχής.)

Κατηγορίες : Δημόσιος χώρος | Ψυχικό

Μνημείο Εθνικής Αντίστασης

Έτος : 1992

Θέση : Ερμούπολη Σύρου

Γλύπτης : Ευστάθιος Λεοντής

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Η φώτο είναι προσφορά του Βασίλη Μαρκάκη

Κατηγορίες : Δημόσιος χώρος | Κυκλάδες | Σύρος | Εθνική Αντίσταση

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ

ΤΗΣ ΕΑΜΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ 1941-1944

ΕΠΕΣΑΝ ΥΠ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΔΗΜ

ΑΜΠΑΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓ

ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΧΡΗΣ

ΑΔΡΕΑΔΑΚΗΣ ΕΛΕΥΘ

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓ

ΔΕΔΕΣ ΠΑΝΑΓ

ΖΕΡΒΟΣ ΧΑΡΑΛ

ΘΥΜΗΣ ΙΩΑΝ

ΘΩΔΗ ΖΑΧ

ΚΟΛΛΙΑΚΟΣ ΑΘ

ΚΟΛΛΙΑΚΟΣ ΠΑΝΑΓ

ΚΑΤΣΑΝΕΑΣ ΣΩΤ

ΛΑΣΚΑΣ ΒΑΣ

ΛΑΣΚΑΣ ΜΑΡΙΝ

ΛΑΣΚΑΣ ΠΕΤ

ΛΑΜΠΡΟΥ ΕΛΕΥΘ

ΜΙΧΑ ΕΛΕΝ

ΜΕΛΕΤΗΣ ΒΑΣ

ΜΕΛΕΤΗΣ ΣΠΥΡ

ΜΙΧΑΣ ΑΝΑΣΤ

ΜΠΕΚΙΑΡΗΣ ΙΩΑΝ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΙΩΑΝ

ΡΕΠΠΑΣ ΜΙΧ

ΣΑΙΝΗΣ ΒΑΣ

ΣΟΥΣΑΝΗΣ ΒΑΣ

ΣΟΥΣΑΝΗΣ ΓΕΩΡ

ΣΟΥΣΑΝΗΣ ΤΡΙΑΝ

ΣΠΥΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΗΛ

ΤΟΥΣΟΥΛΗΣ ΑΛΕΞ

Μνημείο Εθνικής αντίστασης

Έτος : 1996

Θέση : Λουτράκι Κορινθίας

Γλύπτης : Ευστάθιος Λεοντής ( 1953  - )

Υπογραφή γλύπτη : ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΕΟΝΤΗΣ ΠΑΤΡΕΥΣ ΜΕ ΕΠΟΙΗΣΕ 1996 ( αναγράφεται στο

βάθρο )

Εφαρμογή μαρμάρων : ΝΟΣΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΟΥΤΡΑΚΙ 1998 ( αναγράφεται στο βάθρο )

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Κατηγορίες : Δημόσιος χώρος | Κορινθία | Λουτράκι | Εθνική Αντίσταση

 Συμπόσιο γλυπτικής, Κόνιτσα 1995

 Γλύπτρια : Ευδοκία Παπαγεωργίου (1946-)

Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα της γλύπτριας : εδώ

Με πολύ ενθουσιασμό αποδέχθηκα την πρόσκληση για συμμετοχή μου στο “Συμπόσιο Γλυπτικής Κόνιτσα΄95″, θέλοντας να συμβάλλω και εγώ στην πραγμάτωση αυτής της υπέροχης πρωτοβουλίας σε μια μικρή επαρχιακή ακριτική πόλη. Όταν έφτασα στον υποβλητικά πανέμορφο υπαίθριο χώρο δουλειάς “Πλατανάκια” συντροφιά με τα εργαλεία μου, γνώριζα μόνο πως θα δούλευα σε ντόπια πέτρα. Δεν είχα κατά νου ούτε καν σαν ιδέα το τι θα δημιουργούσα. Αφού είδα το υλικό μου, μια πέτρα δυο μέτρων παλαιάς εξόρυξης που μου επιφύλαξε πολλές εκπλήξεις, φλέρταρα, κουβέντιασα μαζί της και περίμενα την έμπνευση! Για την σύλληψη οποιασδήποτε ιδέας δίνεται πάντα μια αφορμή που επιφέρει και την αντίστοιχη έμπνευση. Η έμπνευση είναι υπόθεση στιγμής, έρχεται ξαφνικά, σχεδόν τυχαία, είναι δε αποτέλεσμα της εγρήγορσης να παρακολουθούμε αυτά που συμβαίνουν μέσα μας και γύρω μας. Το ερέθισμα και η αφορμή δόθηκε από τον φυσικό μεγαλόπρεπο χώρο με την ζικζακωτή ανηφορική διαδρομή και τα πλατώματα μέχρι το υπαίθριο εργαστήρι μας. Μετέφερα νοερά την ιδέα μου στον όγκο της πέτρας και άρχισε ένα παιχνίδι μεταξύ υποκειμένου και αντικειμένου. Στην συνέχεια η ιδέα μεταφέρθηκε σε σκίτσο ώστε να βρεθεί τρόπος ταύτισης μεταξύ έννοιας και σχήματος. Σαν είδα πως μπορούσε να πραγματοποιηθεί η συγκεκριμένη έμπνευσή μου στο συγκεκριμένο υλικό, τότε προχώρησα στην επεξεργασία του σχεδίου ώστε να με βοηθήσει να δώσω στο τρισδιάστατο υλικό την τελειωτική του μορφή. Την μορφή εκείνη που προέκυπτε από τα ερεθίσματα του συγκεκριμένου φυσικού τοπίου σε συνθετική αρμονία με την ιδέα μιας ανθρώπινης φιγούρας. Η μεταφορά του σχεδίου σε πηλό υπό κλίμακα μου έδωσε σαφέστατα την τρισδιάστατη μορφή της σύνθεσής μου και την δυνατότητα σύλληψης διαφόρων εκφραστικών μέσων για μια ενιαία και ελεύθερη έκφραση. Η πέτρα δε από μόνη της, έπαιξε καθοριστικό καθοδηγητικό ρόλο μια και τα προβλήματα που προέκυψαν λόγω σαθρότητας, δέσμευσαν και κατηύθυναν εν μέρει την αρχική μεθόδευση της δουλειάς. Επεδίωξα παρ’ όλες τις αντιξοότητες του υλικού να μην απομακρυνθώ από την αρχική μου σύλληψη, δηλαδή να ταυτίσω τις ανηφοριές του φυσικού χώρου, με την αίσθηση μιας ανθρώπινης φιγούρας προσδίδοντας μνημειώδη χαρακτήρα."

Ε. Παπαγεωργίου

Οι φωτό είναι προϊόν σάρωσης από σχετικό βιβλίο του δήμου Κόνιτσας και έγιναν από τους : Στεφ. Πάσχο, Γ. Λαμπρου και Χαρ. Ράπτη.

Κατηγορίες : Συμπόσια | Κόνιτσα 

Συμπόσιο γλυπτικής, Γιάννενα 1996

Γλύπτρια : Ευδοκία Παπαγεωργίου (1946-)

Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα της γλύπτριας : εδώ

 Αλήθεια ποιός θα μπορούσε να ονειρευτεί ένα υπαίθριο εργαστήρι τέτοιου κάλλους. Στην κυρά Φροσύνη, κάτω από τον παχύ ίσκιο των γέρικων πλατάνων, που με το θρόϊσμά των φύλλων τους και την στιβαρή παρουσία τους σαν απόλυτοι φρουροί, κυρίαρχοι της περιοχής να σου σιγοψιθυρίζουν τόσα και τόσα που είδαν και άκουσαν και που έφτασαν να γίνουν θρύλοι, και δίπλα σου τα νερά της Παμβώτιδας ήρεμα και προκλητικά, σε τούτο το χώρο κλήθηκα και γω μέλος της ομάδας των γλυπτών να αφήσω την δικιά μου γραφή. Ο όγκος από Κοζανίτικο μάρμαρο ήταν εκεί έτοιμος να δεχτεί την υλοποίηση της σύλληψης μιάς ιδέας. Τις πρώτες πέντε ημέρες μεθόδευα την εργασία μου για να αποδώσω ένα ανθρώπινο κορμό ακαθορίστου φύλου. Γεγονότα όμως που εκείνες τις ημέρες συνέβαιναν συντέλεσαν να ανασύρουν μνήμες, ιστορικές γνώσεις, έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στην πορεία της δουλειάς μου προσδίδοντας στο έργο μου μιαν διαφορετική εξέλιξη ως προς την αρχική σύλληψη. Η τέχνη σαν υπαρξιακή ανάγκη, έκφρασης αγάπης, ανησυχιών, ερωτηματικών, ανάγκη επικοινωνίας και διαμαρτυρίας, ανάγκη προβολής αξιών και απόρριψής τους, μου έδωσε την δυνατότητα να εκφραστώ κατά της φαλλοκρατικής επί αιώνες κοινωνίας μέσα από μία τελικά εν πρώτοις ερωτική σύνθεση όπου προβάλλει ένας φαλλός, κραταιός μεν, τυλιγμένος δε, σε μια οριζόντια σπείρα χωρίς τέλος και αρχή. Γνωρίζοντας πως η μορφή, το Α και το Ω κάθε καλλιτεχνικής δημιουργίας, ανήκει στο χώρο και στο χρόνο δεν είναι ποτέ αδιάφορη, επιδρά, προκαλεί αντιδράσεις, σκέψεις ερεθίσματα, αφήνω το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας τριάντα ημερών νοιώθοντας ελεύθερη γιατί εκφράστηκα απλά και αληθινά. “Για την αξία ενός έργου τέχνης, αξία δεν έχει τι παριστάνει αυτό, μόνο η επινόηση και η εκφραστική δύναμη της μορφής του, είναι αυτό που του δίνει την αξία του” ( M. Liebermann )

Ευδοκία Παπαγεωργίου

Κατηγορίες : Συμπόσια | Γιάννενα 

Συμπόσιο γλυπτικής, Κόνιτσα 1995

Γλύπτης : Χρήστος Λάμπρου (1951-)

Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Λόγω καταγωγής θέλησα να τονίσω τα χαρακτηριστικά της περιοχής μας, της Κόνιτσας. Μάνα μαρτύρων, μάνα ξενητεμού, μάνα της αναχώρησης, μάνα του γυρισμού. Στο έργο μου κυριαρχούν τρία στοιχεία γνωστά και χαρακτηριστικά της περιοχής μας. Είναι το αγριόγιδο που συμβολίζεται με το ιδιαίτερα χαρακτηριστικό του κέρατό του, η τοιχοποιία, έργο των μαστόρων της περιοχής και η γυναίκα. Από πολύ μικρός, στη μνήμη μου είναι χαραγμένη η εικόνα της οικογένειας απ΄την οποία κατά κανόνα απουσιάζει ο ανδρας, με τα συνάφια των μαστόρων, πρώτα στην ξενιτιά για δουλειά, αργότερα δε μετανάστης. Η γυναίκα, μόνο στήριγμα της οικογένειας πίσω, πρέπει να κάνει την δουλειά της γυναίκας και του άνδρα. Στήριγμα της κοινωνίας της Κόνιτσας η γυναίκα-μάνα-σύζυγος. Οικονομική βάση της κοινωνίας της Κόνιτσας οι μάστοροι και η τέχνη τους. Σύμβολο περηφάνειας, ελευθερίας και συντροφικότητας το αγριόγιδο της χαράδρας του Αώου. Με αυτά τα τρία χαρακτηριστικά στοιχεία θέλησα να οργανώσω τη σύνθεσή μου σ΄αυτό το γλυπτό, τοποθετώντας και άλλα στοιχεία συνειδητά και υποσυνείδητα, που μπορούν να προκαλέσουν στον θεατή τη δική του φαντασίωση πάνω στο θέμα, να δει απ΄τη δική του γωνιά όρασης κάτι διαφορετικό, κάτι νέο. Η σκοπιμότητα ενός έργου έχει ως ζητούμενο, μέσα από τη σταθερότητα του όγκου, την κίνηση της φόρμας και τη μεταβολή του φωτισμού, να πηγάζει η συνεχής πρόκληση της φαντασίας του θεατή, πάνω στο δημιουργικό αποτέλεσμα του καλλιτέχνη. Θέλησα να τοποθετήσω το έργο κοντά στην παλιά γέφυρα, στο ποτάμι του Αώου, επειδή πιστεύω πως αυτός ο χώρος ήταν και είναι η πύλη της πόλης και της επαρχίας Κόνιτσας. Ο χώρος αποχαιρετισμού των μαστόρων στον ξενιτεμό τους.   Ο χώρος του μεγαλύτερου μνημείου των μαστόρων της πέτρας, του μονόθολου γεφυριού της Κόνιτσας. Ο χώρος της εισόδου της χαράδρας του Αώου, τόπος ζωής του αγριόγιδου του Σμόλικα, της Γκαμήλας…

Χ.Λάμπρου

Οι φωτό είναι προϊόν σάρωσης από σχετικό κατάλογο του δήμου Κόνιτσας και έγιναν από τους : Στεφ. Πάσχο, Γ. Λάμπρου και Χαρ. Ράπτη.

Κατηγορίες : Συμπόσια | Κόνιτσα 

Συμπόσιο γλυπτικής, Γιάννενα 1996

Γλύπτης : Χρήστος Λάμπρου (1951-)

Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Κατηγορίες : Συμπόσια | Γιάννενα

 Συμπόσιο γλυπτικής, Κόνιτσα 1995

 Γλύπτης : Θ. Παπαγιάννης ( 1942 - )

Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Από τη στιγμή που αποφάσισα να συμμετάσχω στο Συμπόσιο Γλυπτικής της Κόνιτσας, σκέψεις πολλές άρχισαν να περιτριγυρίζουν στο μυαλό μου. Σιγά, σιγά επικεντρώθηκαν γύρω από τους μαστόρους. Γνωρίζοντας την παράδοση των χωριών της Κόνιτσας με τους περίφημους μαστόρους, αποφάσισα να κάνω κάτι προς τιμή τους. Λόγω της μακρόχρονης ενασχόλησής μου με το λάξεμα της πέτρας αισθανόμουν αλληλέγγυος, αισθανόμουν κι εγώ ένας απ΄το “συνάφι” τους. Άλλωστε συντοπίτης ο ίδιος και από Μαστοροχώρι, που για ένα μικρό διάστημα έκανα τσιράκι σε πρωτομάστορα είχα μια μικρή εμπειρία μα προ πάντων αναμνήσεις πολλές και θαυμαστές εικόνες απ΄τα συνάφια που ξεπέζευαν στο χωριό μου όταν είχαν κάποια σπουδαία παραγγελία. Από τα διαβάσματά μου αργότερα πλούτισα τις γνώσεις μου και εκτίμησα πολύ την προσφορά τους. Στο σφυρί ( τσιόκι τόλεγαν στο χωριό μου ή τσιοκάνι ) το βαρύδι ( νήμα στάθμης ) και στο μυστρί επικεντρώθηκε η προσοχή μου στην αρχή και σκέφθηκα να κάνω μια σύνθεση με τα τρία αυτά εργαλεία, μα ο χρόνος δεν ήταν αρκετός και φυσικά αποφάσισα να κάνω το σφυρί που κατά κάποιο τρόπο είναι και το σύμβολο του μάστορα. Είναι το βασικότερο όπλο καθαγιασμένο με τον τίμιο ιδρώτα των μαστόρων που έχτισαν αριστουργήματα λαϊκής αρχιτεκτονικής σ΄ολόκληρη την Ελλάδα και πολύ πέρα απ΄αυτήν στα πέρατα του κόσμου. Μνημεία που στέκουν περήφανα δείχνοντας την ομορφιά τους και τη σοφία που είναι κατασκευασμένα που αντιστέκονται σε πείσμα της δικής μας αδιαφορίας, για να μην πω βαρβαρότητας. Αυτούς τους μαστόρους θέλησα να τιμήσω φτιάχνοντας ένα πέτρινο σφυρί, αλλά παροπλισμένο δίχως στειλιάρι και με κάποιες κακώσεις πάνω του απ΄την πολύ και σκληρή δουλειά. Αιχμηρό και περήφανο όπως οι ανάγκες το διαμόρφωσαν στο πέρασμα των χρόνων να κάθεται σαν νικητής, πάνω σ΄ένα ακατέργαστο βράχο, αυτόν που σ΄όλη του τη ζωή πελεκούσε και διαμόρφωνε και του έδινε σχήμα και αναλογία. Το ήθελα παροπλισμένο γιατί στην πραγματικότητα παύσαμε πια να κτίζουμε με μεράκι κι όλα τ΄αντικατέστησε ένας ναϋλον πολιτισμός, η βιασύνη και η κακογουστιά. Το σφυρί είναι τώρα ένα Μουσειακό είδος στην Ελλάδα της Πέτρας! Παρ΄όλα αυτά την πραγματική Ελλάδα την βρίσκουμε ακόμα και δεν ξέρω για πόσο ακόμα, στα ερείπια του Γανναδιού στην Πυρσόγιαννη, στα γιοφύρια και τ΄αρχοντικά του Ζαγορίου ή του Πηλίου, στα Μοναστήρια του Αγίου Όρους, στα Λαγκάδια της Μάνης, στα νησιά όσα δεν αφάνισε ακόμα ο “πολιτισμός”. Κι αυτό οι νεοέλληνες τόχουνε πολύ λίγο κατανοήσει.
Το σφυρί αυτό είναι ένα δικό μου χρέος προς τους ταπεινούς και άγνωστους εν πολλοίς αυτούς καλλιτέχνες, χρέος και ευγνωμοσύνη για την αισθητική ομορφιά που μου χαρίζουν τόσα χρόνια παρατηρώντας τα θαυμαστά τους έργα. Για τα μαθήματα αισθητικής που μου δώσαν σαν ελάχιστη προσφορά σ΄έναν καθημερινό ταπεινό αγώνα έστησα αυτό το μνημείο και πάνω του έγγραψα όπως σε αρχαία επιγραφή :
“ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ ΤΕΧΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ
ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΚΟΝΙΤΣΗΣ”

Θ. Παπαγιάννης

Κατηγορίες : Συμπόσια | Κόνιτσα 

 Συμπόσιο γλυπτικής, Γιάννενα 1996

 Γλύπτης : Θ. Παπαγιάννης ( 1942 – )

 Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ ( scroll )

  Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Οι φωτό είναι προϊόν σάρωσης από σχετικό κατάλογο του Δήμου Ιωαννίνων και έγιναν από τους Σ.Πάσχο, Ηώ Πάσχου, Γ.Λάμπρου και Θ.Τζαμαλή.

Για το έργο μου δεν αισθάνομαι την ανάγκη να δώσω εξηγήσεις. Πιστεύω πως είναι απλό και κατανοητό. Εν πάσει περιπτώσει αυτό πρέπει και όχι εγώ με τα λόγια να δώσω απαντήσεις στα ερωτήματα του θεατή στο μακρύ του ταξίδι μέσα στον χρόνο. Θα πω μόνο τούτο : ήθελα με το έργο αυτό να συγκεράσω πολλά πράγματα να κάνω κάτι που εκφράζει τη δουλειά μου θεματικά και φορμαλιστικά. Και διάλεξα το ζευγάρι που για μένα αποτελεί βασικό κύτταρο της κοινωνίας. Αυτό δημιουργεί την πόλη και η πόλη υπάρχει γι΄αυτό. Θέλησα μιά φόρμα απλή, λιτή, Δωρική, κατανοητή έχοντας πάντα κατά νου πως ρίχνω γέφυρα προσέγγισης και κατανόησης στον πολίτη του σήμερα και του αύριο και ήθελα να τοποθετηθεί εκεί απέναντι απ΄τα φοβερά Μπουντρούμια του Κάστρου να μείνει σαν στοιχείο για όλους αυτούς που μαρτύρησαν και χάθηκαν ταπεινωμένοι χωρίς απολογία παίρνοντας το παράπονο μαζί τους.

Θεόδωρος Παπαγιάννης

Κατηγορίες : Συμπόσια | Γιάννενα

 Συμπόσιο γλυπτικής, Κόνιτσα 1995

 Γλύπτρια : Νίτσα Συνίκη Παπακώστα ( 1941 – )

Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα της γλύπτριας : εδώ

Η καταγωγή μου από τη μεριά της μητέρας μου ( Μάλιακα ) είναι από την Κόνιτσα. Οι καταβολές μου λοιπόν έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Αγάπησα την πέτρα και ό,τι δημιούργησαν οι μάστορες της πέτρας, οι χτίστες, οι αυτοδίδακτοι εκείνοι αρχιτέκτονες που έβαλαν τις βάσεις της ελληνικής λαϊκής αρχιτεκτονικής. Επισκέφθηκα πολλά χωριά και πόλεις της Ηπείρου. Μελέτησα και σχεδίασα πολλά μνημεία. Άγγιξα την δουλεμένη τους πέτρα, είδα το μεράκι, ένοιωσα τον μόχθο και την αγωνία των μαστόρων που το έργο τους δεν έχει μελετηθεί ακόμα σε βάθος. Οι περισσότεροι κατάγονται από την περιοχή της Κόνιτσας και ειδικότερα από τα χωριά δίπλα στο Σαραντάπορο. Όπως λένε λοιπόν κάθε χρόνο την καθαρή Δευτέρα ξεκινούσαν για να στολίσουν την Ελλάδα και όχι μόνο, με τα αρχιτεκτονικά τους δημιουργήματα. Χάνονταν από τα σπίτια τους για μήνες. Η ώρα του αποχαιρετισμού για ένα ταξίδι δύσκολο και αβέβαιο μερικές φορές με συγκινούσε πάντα. Θέλησα λοιπόν σκαλίζοντας το γλυπτό αυτό να πετρώσω την ανάμνηση της στιγμής αυτής. Πελέκησα δύο λιτές και απλοποιημένες φόρμες, του μάστορα και της γυναίκας του. Με τις καμπύλες, θέλω να δείξω την τρυφεράδα, την ευγένεια και το βουβό πόνο της γυναίκας που μένει πίσω. Με τις γωνίες δείχνω την τόλμη, την υπερηφάνεια και τη δύναμη του άνδρα ο οποίος κυριαρχεί ( πιο ψηλός ) της γυναίκας, η οποία τον στηρίζει. Δούλεψα με το βελόνι, όπως οι παλιοί μάστορες για ν΄αποδώσω έτσι την τραχύτητα του τοπίου της χαράδρας του Αώου. Το γλυπτό είναι στημένο πάνω στο δάσος στα “Πλατανάκια”. Μέσα σ΄αυτό έχει μείνει ένα κομμάτι της ψυχής μου για ν΄αγναντεύει για πάντα τον κάμπο της Κόνιτσας.

Συνίκη Παπακώστα Νίτσα

( Από τον κατόλογο έργων του συμποσίου )

(Οι φωτό είναι προϊόν σάρωσης από σχετικό κατάλογο έργων του δήμου Κόνιτσας

και έγιναν από τους : Στεφ. Πάσχο, Γ. Λαμπρου και Χαρ. Ράπτη.)

Κατηγορίες : Συμπόσια | Κόνιτσα

 Συμπόσιο γλυπτικής, Γιάννενα 1996

 Γλύπτρια : Νίτσα Συνίκη Παπακώστα ( 1941 – )

 Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα της γλύπτριας : εδώ

Η λίμνη, το νησί, το κάστρο, ο μόλος, η πόλη μου, τα Γιάννενα με συντροφεύουν απ΄ όταν γεννήθηκα τα κουβαλάω μέσα μου, πνοή δημιουργίας. Ο μόλος είναι η πιο ειδυλλιακή περιοχή της πόλης και εδώ επιλέχτηκε να τοποθετηθούν τα γλυπτά του συμποσίου. Όπου περπατήσεις εδώ και η παραμικρή πέτρα έχει να σου διηγηθεί μαι ιστορία. Η σιωπηλή σκιά του Βυζαντινού κάστρου, τα σκούρα νερά της λίμνης, αναδύουν ένα μυστήριο από θρύλους και ιστορίες παλιές, για έρωτες που άντεξαν στο χρόνο. Σήμερα βλέπεις τον έρωτα να ξαναγράφεται μέσα στις μοναχικές φιγούρες των ζευγαριών που περπατούν αργά αργά στο φως, στο σκοτάδι, στη βροχή, στην ομίχλη, όλο τον χρόνο. Αυτόν τον έρωτα με όλη του την τρυφερότητα και την αγάπη προσπάθησα να αναδείξω μέσα από το κοζανίτικο μάρμαρο που σκάλισα. Δημιούργησα ένα ζευγάρι πελεκώντας ψηλές, αφηρημένες φόρμες με περισσότερες καμπύλες για να έχω μια αργή κίνηση και κάθετες που να δηλώνουν το σταμάτημα του χρόνου για ένα ατελείωτο περίπατο. Αυτό το γλυπτό μου το αφιερώνω σ΄όλα τα ζευγάρια που περπάτησαν έτσι αγκαλιασμένα στο μόλο, που ζουν και θα ζουν την αγάπη τους δίπλα στην λίμνη, στο κάστρο, στο νησί, στα Γιάννενα.

Νίτσα Συνίκη Παπακώστα

(Από τον κατάλογο έργων του συμποσίου)

(Οι φωτό είναι προϊόν σάρωσης από το σχετικό κατάλογο έργων του Δήμου Ιωαννίνων και έγιναν από τους Σ. Πάσχο, Ηώ Πάσχου,Γ. Λάμπρου και Θ.Τζαμαλή.)

Κατηγορίες : Συμπόσια | Γιάννενα

Τίτλος έργου "Ερωτικό"

Το "Ερωτικό" ανήκει σε μία σειρά έργων με τίτλο το ζευγάρι, ειδωμένο μέσα από τη δυαδικότητά του και τη τάση του να γίνει ένα.
Παράλληλη πηγή έμπνευσης για την υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου αποτέλεσε η φόρμα των οστών.

Χ. Λαζαράκης

Συμπόσιο γλυπτικής, Κόνιτσα 1995

Γλύπτης : Χρήστος Λαζαράκης ( 1957 - )

Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

Οι φωτό είναι προϊόν σάρωσης από σχετικό βιβλίο του δήμου Κόνιτσας και έγιναν

Κατηγορίες : Συμπόσια | Κόνιτσα 

Ο Ναός εμπεριέχει έννοιες όπως κοινωνικότητα, πνευματικότητα, συλλογική σκέψη και

προσωπική επαφή με το Θεό.

Αυτές οι σκέψεις με οδήγησαν στη κατασκευή ενός Ναόσχημου αρχιτεκτονικού γλυπτού.

Σε ένα τόπο όπου η σχέση του με το θείο ανάγεται στην αρχαιότητα, ελπίζοντας να γίνει

Χρήστος Λαζαράκης

Συμπόσιο γλυπτικής, Γιάννενα 1996

Γλύπτης : Χρήστος Λαζαράκης ( 1957 - )

Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ

Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ

 Κατηγορίες : Συμπόσια | Γιάννενα